معنی پشت پا زدن در فرهنگ فارسی عمید

کنایه از ترک کردن، اعراض کردن، رو گرداندن، رد کردن و ترک گفتن چیزی، غایت آرزو چو دست نداد / پشت پایی زدم بیاسودم (ابن یمین - ۴۷۶)

معنی پشت پا زدن در لغت نامه دهخدا

یا پشت پا زدن، بر چیزی) با تحقیر و استخفاف رد کردن. بدور افکندن. رها کردن. چشم پوشیدن. ترک گفتن. ترک دادن. (برهان قاطع). اعراض نمودن. ول کردن. (در تداول عوام) : اما می ترسیدم که از سر شهوت برخاستن و لذت نقد را پشت پای زدن کاری دشوار است. (کلیله و دمنه).، زدۀ پشت پای همت اوست، هرچه ایام خشک و تر دارد.، انوری.، آن کو زند ز روی جفا پشت پای من، بوسم چو دامنش بلب اعتذار پای.، کمال.، غایت آرزو چو دست نداد، پشت پائی زدم برآسودم.، ابن یمین.، آستین بر هرچه افشاندیم دست ما گرفت، رو بما آورد بر هر چیز پشت پا زدیم.، صائب.، دست و پائی زدیم و درنگرفت، پشت پائی زدیم و وارستیم.،، منهزم شدن. (برهان قاطع)، بی قدر و اعتبار کردن:، مرصع دو خلخال آن دلربای، زده حلقۀ ماه را پشت پای.، شمسی (یوسف و زلیخا)